تجارت الکترونیک B2B که در حقیقت مخفف شدهی عبارت Business to Business میباشد، به نوعی از مبادلهی الکترونیکی گفته میشود که طرفین معامله در آن یک شرکت، بیزینس یا کسبوکار هستند، دادوستد میان شرکتهای گوناگون با یکدیگر از نوع تجارت B2B است، به عنوان مثال هنگامی که قطعات مورد نیاز برای ساخت خودرو توسط یک کارخانه تولید و در اختیار سازندگان خودرو قرار میگیرد، یک معاملهی B2B رخ داده است، چون طرفین این تراکنش در نقش یک کارخانه هستند.
این توع دادوستد، همانطور که از نام آن نیز مشخص است، به هرنوع تراکنشی میان کسبوکار و مشتری (Business to Customer) گفته میشود، تقریبا بسیاری از تراکنشهای روزمرهای که با آنها سروکار داردم از نوع تجارت B2C هستند، خرید از فروشگاههای اینترنتی مانند دیجیکالا دقیقا نوعی از دادوستد B2C به حساب میآید، در این معامله دیجیکالا در نقش Business و خریداران در طرف دیگر و در نقش Customer هستند.
در این نوع تجارت الکترونیک مشتری (Customer) خدمات یا پروژهای را در اختیار یک کسبوکار (Business) قرار میدهد، به عنوان مثال جلسات مناقصه را میتوان در این نوع تجارت دستهبندی کرد، فرض کنید قصد دارید یک پروژهی طراحی وبسایت را به صورت آنلاین انجام دهید، در چنین شرایطی این پروژه را اعلام کرده و شرکتهای گوناگون برای انجام آن به شما پیشنهاد قیمت میدهند و شما با توجه به نیاز و بودجهی خود یکی از این شرکتها را برای انجام پروژهی خود انتخاب میکنید، این فرایند را میتوان نوعی از تجارت C2B یا همان Customer 2 Business دانست.
این فرایند که اختصار عبارت Customer 2 Customer میباشد در حقیقت بین انجام یک فرایند تجاری که هر دو طرف آن مشتری یا مصرفکننده قرار دارد، اطلاق میگردد، مطمئنا شما با اپلیکیشنهایی مانند دیوار و شیپور آشنایی دارید، در اینگونه برنامهها هر دو طرف معامله افراد عادی (یا به عبارتی مشتریان) قرار دارند، دادوستد در اینگونه اپلیکیشنها دقیقا نمونهای از تجارت الکترونیک C2C است.
این نوع دادوستد که میتوان آن را به صورت Government to Customer تفسیر کرد، به نوعی از مبادله الکترونیکی میان دولت یک کشور با مشتریان داخلی (مردم) میشود، به عنوان مثال دولت الکترونیک یا دادوستد سازمانها و نهادهای دولتی با مردم را میتوان به عنوان نمونهای از تجارت الکترونیک G2C به حساب آورد.
واژهی اختصاری G2G از عبارت Government to Government بهوجود آمده و همانطور که از نام آن مشخص است به نوعی از معاملات تجاری که میان دولتها انجام میشود اطلاق میگردد، به عنوان نمونه انواع صادرات و واردات کشور، شامل خرید و فروش کالا، نفت و… از نوع تجارت G2G یا همان دولت با دولت هستند.
بهطور کلی، ۳ عامل مهم در تجارت الکترونیک نقش دارند، محصول، فرایندها و روش تحویل، برای درک بهتر این مسئله لطفا به شکل زیر توجه کنید:
همانطور که در تصویر نیز مشخص است، اگر تمام ابعاد (محصول، فرایندها و روش تحویل) کاملا فیزیکی باشند، اساسا مفهوم تجارت الکترونیک بیمعنا شده و تجارت ما از نوع سنتی قلمداد میشود، در سوی دیگر اگر هر ۳ این عوامل به شکل دیجیتال صورت بگیرند، کسبوکار کاملا در بستر تجارت الکترونیک شکل گرفته.
همچنین اگر تنها یکی از فیزیکی باشند، نوع تجارت، به شکل جزئی الکترونیک خواهد بود، به عنوان مثال وبسایتی که محصولات فیزیکی به فروش میرساند، هرچند که فرایندهای آن (پرداخت، فرایند انتخاب محصول و…) به شکل دیجیتال است، اما نوع کسبو کار به صورت کامل شامل تجارت الکترونیک نمیشود، آیا میتوانید چند مثال در این زمینه بزنید؟
هرچند استفاده از بستر فضای دیجیتال برای انجام فعالیتهای تجاری فرصت بسیار خوبی را برای افراد عادی و همچنین کسبوکارهای گوناگون فراهم ساخته است، به عنوان مثال راحتی در استفاده از خدمات، صرفهجویی در زمان، وجود گزینههای مختلف برای مقایسه و خرید، استفاده از نطرات و بررسیهای تخصصی هنگام خرید محصول، امکان استفاده از تخفیفهای مناسبتی گوناگون، ارتباط شبانه روزی و امکان استفاده از خدمات آنلاین در هر ساعتی از شبانه روز، تراکنشهای سریع بانکی و… همه و همه از جمله مزیتهای تجارت الکترونیک هستند.
اما از سوی دیگر مواردی نیز هستند که میتوانند به عنوان نگرانیهای تجارت الکترونیک تلقی شوند، برخی از این موارد عبارتند از:
هرچند هرچند با توجه به افکار و نیازهای خود نگرانیهای گوناگونی خواهد داشت، اما این نگرانی برای هر دو طرف معامله وجود دارد، بنابراین باید سعی کنید همواره مسائل امنیتی را هنگام استفاده از یک فروشگاه اینترنتی یا دریافت خدمات آنلاین در نظر داشته باشید، بد نیست هنگام خرید اطمینان حاصل کنید که تراکنشهای بانکی شما در محیط امن و دارای گواهی SSL انجام شود، از سوی دیگر راههای ارتباطی وبسایت مد نظر و همچنین نشانههای اطمینان آن سایت را به خوبی بررسی کرده و پس از آن اقدام به خرید نمایید.